Op een nascholing raak ik tijdens de pauze aan de praat met collega Eline. Door de enthousiaste spreker is het programma een beetje uitgelopen en hebben we maar een klein kwartiertje om te lunchen. Snel pikken we wat broodjes van het buffet en zoeken we een plekje aan de sta-tafels. Hoewel we een beetje moeten dooreten, weerhoud het er ons niet van om verhalen uit de praktijk uit te wisselen.
Op een gegeven moment gaat het erover dat we toch wel vaak te dikke huisdieren zien. Ik merk op dat ik mensen met een slanke hond of kat daarom altijd een complimentje geeft. Eline kijkt bedenkelijk. "Nou, daar moet je dus ook een beetje mee oppassen. Ik had laatst tegen een eigenaar van een labrador gezegd dat de hond wel íetsje zwaarder mocht. Nou, dat heb ik geweten... Toen hij na een jaar weer voor de enting kwam, was hij van 34 kilogram maar liefst 54 kilo gegaan!"
Sjesus! Doe even normaal, 54 kilo?!
BeantwoordenVerwijderen