maandag 11 januari 2016

Heerlijk braaksel



Terwijl ik met een diepe frons op mijn gezicht naar een röntgenfoto sta te turen, duikt opeens een van de assistentes naast mij op. "Mique, er komt over een half uurtje een mevrouw met een hond die iets vreemds heeft gegeten." Als ik vraag wat de hond gegeten heeft, moet ze mij het antwoord schuldig blijven. De eigenaresse sprak gebrekkig Engels met een zwaar Pools accent, en ondanks alle inspanning lukte het mijn collega niet om te achterhalen wat de hond nou precies heeft opgegeten. Maar de vrouw was dusdanig bezorgd dat mijn assistente geen risico wilde lopen, en de hond naar de praktijk liet komen.

Ondanks de taalbarrière is het advies gelukkig goed overgekomen want een half uur later staat de eigenaresse met Igor, een Jack Russel Terriër in onze wachtkamer. Het is een vriendelijke jonge vrouw en na een gesprek met handen en voeten ben ik erachter wat Igor te pakken heeft gekregen. Het blijkt te gaan om een massagebar, een soort zeep die na contact met de huid transformeert in massage-olie. Wanneer ik op internet de ingrediënten opzoek blijkt het naast een flinke dosis parfumolie voornamelijk natuurlijke boters te bevatten. Dit lijkt me niet al te best voor een hond, er is zelfs een risico dat dit tot een alvleesklier-ontsteking kan leiden.

Als ik de eigenaresse probeer uit te leggen dat we de hond moeten laten braken, lijkt ze me niet te begrijpen. Wanneer ik vervolgens vol overgave met gebaren probeer uit te beelden dat we Igor een injectie gaan geven waardoor hij moet braken, zie ik in mijn ooghoek de assistente op haar lip bijten om niet in lachen uit te barsten. Maar ondanks dat het er waarschijnlijk hilarisch heeft uitgezien, heeft het wel gewerkt, want Igor's baasje knikt dat ze het begrijpt.

We gaan aan de slag en nog geen vijf minuten later staat Igor te kokhalzen boven de matjes die ik op de vloer heb gelegd. Een golf van lavendelkleurig braaksel volgt. En een walm van lavendelgeur komt ons tegemoet. Zo lekker had braaksel nog nooit geroken.

Nooit meer een blog missen? Volg me dan op Facebook!


Reageer op dit bericht

  1. Haha! Wij hadden het tegenovergestelde, een hond die een zak van die zure Napoleons op had gegeten, met papiertjes en al. Zo'n zure lucht heb ik nog nooit geroken en hoop ik ook nooit meer te ruiken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Brrrrrr dat klinkt echt heel smerig.

    BeantwoordenVerwijderen