maandag 22 september 2014

Hoe het begon...



"Hee Mique! Vertel dat verhaal van die spoed-erectie nog eens!" roept Fokko vanaf het andere eind van de bar. We zitten met een clubje sportvrienden in de kantine van onze atletiekvereniging. Vandaag was een groot toernooi, en de barbecue die achteraf werd georganiseerd is naadloos overgegaan in een gezellige borrel.

Mijn glas wijn wordt bijgevuld, en iedereen luistert geamuseerd naar het verhaal van de eigenaresse die mij 's nachts in paniek opbelde omdat ze dacht dat er iets vreselijks met haar pup aan de hand was. Door haar luide gesnik was het nog knap lastig om haar goed te verstaan. Echter, aangekomen op de praktijk bleek het reutje gewoon een erectie te hebben. Op het moment zelf baalde ik verschrikkelijk dat ik voor zoiets stompzinnigs mijn bed uitgebeld was, maar het leverde in ieder geval wel een leuk verhaal op.

Als ik mijn verhaal heb afgerond en iedereen nog een beetje na-hikt van het lachen, word ik door Jenna in mijn zij gepord. "Je moet dit soort dingen echt gaan opschrijven hoor! Ik heb het tijdens mijn werk als verpleegkundige nooit gedaan, en daar heb ik nog steeds spijt van."

Het is niet de eerste keer dat Jenna dit tegen me zegt. En ze heeft een punt. "Je hebt helemaal gelijk Jen. Ik heb er wel eens over gedacht om een blog te beginnen, maar ik weet geen leuke titel. Alles wat ik bedenk klinkt zo zoetsappig. En ik wil juist schrijven over hoe het er écht aan toe gaat. Niet alleen de mooie dingen maar ook de rauwere kant van de diergeneeskunde" verzucht ik tegen haar.

Dan zegt Vossia naast me: "Nachtmerries van een dierenarts". Ik laat haar woorden even op me inwerken. Eigenlijk klinkt dat best goed.

Later die avond, een beetje overmoedig door de wijn, besluit ik de stap te zetten. Ik maak de blog "Nachtmerries van een dierenarts" aan en typ mijn eerste verhaal.

Dit verhaal is opgedragen aan Jenna en Vossia. 
Jenna, als jij niet zo hard aan mijn hoofd gezeurd had, had deze blog nooit bestaan. Vossia, zonder jouw spontane ingeving was ik nog steeds naar een goede titel voor mijn blog op zoek geweest. 

Reageer op dit bericht

  1. Ik lees je blogjes elke keer met een lach op mijn gezicht. Dat er nog vele mogen volgen!

    BeantwoordenVerwijderen