Raar oog

In onze praktijk is er tijdens de consulten altijd een assistente aanwezig. Om onwillige dieren vast te houden en de administratie te doen, maar ook om wanhopig naar te kijken als je met een vreemde eigenaar geconfronteerd wordt.

Op een drukke vrijdag was er door ziekte een assistente uitgevallen met als resultaat dat ik mijn laatste afspraak alleen moest doen. De kat was gelukkig heel lief en ik vulde keurig zelf alle administratie in. Helaas was er alleen niemand om met mijn ogen naar te rollen bij deze wat rare eigenaar.  

Want dat deze mevrouw een beetje vreemd was, dat had ik na een paar minuten al door. Maar ach, ze was niet onaardig en ik sloeg me dapper door het consult heen. Net toen ik de boel aan het afronden was pakte ze plotseling mijn pols stevig vast. "Wist je dat je ene oog veel boller is dan het andere? Moet je naar laten kijken hoor, ik kom vaak bij de oogarts en daar hangen allemaal posters over zulke problemen. Ja, ik ben zelf ondertussen al een halve oogarts hoor!"

Toen ik de laatste keer in de spiegel keek had ik niets vreemds opgemerkt, maar ondanks dat ging er toch een vlaagje ongerustheid door me heen. Toen ik met een vriendelijk doch beslist gebaar de deur openhield om haar naar buiten te loodsen keek ze me nogmaals doordringend aan. "Je moet écht naar dat oog laten kijken hoor!" Zodra ze uit het zicht was liep ik naar een spiegel terwijl termen als 'glaucoom' en 'verhoogde retrobulbaire druk' door mijn hoofd schoten. 

Bij het toilet aangekomen keek ik mijzelf eens diep in de ogen, om tot de conclusie te komen dat er natuurlijk niets aan de hand was.