Nadat ik zijn kat geënt had en hij de spreekkamer verlaten had, zei ik tegen assistente Daphne dat ik het toch zo fijn vond dat deze man ondanks zijn bekendheid zich altijd zo vriendelijk gedroeg. Daphne keek me echter niet begrijpend aan. "Had je niet door dat dat mijnheer X was, die bekende politicus?" grinnikte ik vervolgens.
"Oh..." stamelde Daphne een beetje beduusd. "Ik vond het al zo gek dat iedereen zo zat te gniffelen toen ik aan de balie hem om zijn naam vroeg..."
Reageer op dit bericht