maandag 26 september 2016

Herrie in de wachtkamer



Net als ik bloed wil afnemen bij kat Mickey, klinkt er een enorm lawaai uit de wachtkamer. Een zware mannenstem, het hoge gegil van een vrouw en het geluid van stoelen die omver gegooid worden. Terwijl ik naar de wachtkamer spurt, klopt mijn hart in mijn keel. We zullen toch niet overvallen worden?

Als ik enkele seconden later in de wachtkamer sta, zie ik een grote rood aangelopen kerel met zijn Labrador midden in de ruimte staan. Tegenover hem staat een jonge blonde vrouw met eveneens een verhit gezicht, haar Chihuahua houdt ze stevig tegen zich aan geklemd. En daartussen in staat de heldhaftige assistente Emma het briesende koppel uit elkaar te houden.

Als ik vraag wat er aan de hand is, lijkt het stel me niet te horen. Dus ik verhef mijn stem en herhaal luid mijn vraag. Dat heeft tot gevolg dat de man en de vrouw weer op vol volume beginnen te bekvechten. Uit de verwijten, die heen en weer worden geslingerd, begrijp ik dat de twee ex-geliefden zijn. Zonder het van elkaar te weten, hebben ze rond hetzelfde tijdstip een afspraak gemaakt om hun hond te laten vaccineren. Wat tot deze onverwachte confrontatie met veel drama leidde.

De rest van de mensen in de wachtkamer doet alsof ze verdiept zijn in hun tijdschrift of druk bezig zijn met het aaien van hun dier. Maar het is overduidelijk dat iedereen stiekem smult van de soap die zich voor hun neus afspeelt.

Zelf vind ik het iets minder amusant. Hoe zorg ik dat de rust in de wachtkamer weer terugkeert? Ik kan moeilijk van assistente Emma vragen of ze deze twee kemphanen de hele tijd uit elkaar kan houden totdat ik klaar ben met bloedprikken en een van de twee kan helpen.

Gelukkig komt collega Constance net op dat moment aangelopen. Eigenlijk is ze net vrij, maar ze biedt aan om de vrouw, die als volgende aan de beurt zou zijn, nog even te helpen. Dit tot grote opluchting van mij en het ruziƫnde stel.

Maar de andere mensen in de wachtkamer lijken wel een beetje beteuterd. Blijkbaar is het wachten nu opeens weer een heel stuk saaier geworden...


Nooit meer een blog missen? Volg me dan op Facebook!



maandag 12 september 2016

Een rare worm



Tijdens het telefonisch spreekuur:


"Goedemorgen, u spreekt met dierenarts Mique. Wat kan ik voor u doen?"

- "Mijn man heeft ringworm opgelopen, en van de huisarts moeten we nu onze huisdieren ook behandelen. Zijn jullie vanavond geopend? Want dan kom ik lang om wat ontwormings-tabletjes op te halen."

"Nou misschien kunt u beter even een afspraak maken, want..."

- "Een afspraak maken, is dat echt nodig? Want ik wil gewoon even iets tegen wormen ophalen. Dat kan toch gewoon aan de balie?"

"Dat klopt, maar..."

- "Okee, dan kom ik straks even langs voor wat tabletjes".

"Maar mevrouw, ringworm is geen worm. Het is een schimmelinfectie"

- "Oh..."


Nooit meer een blog missen? Volg me dan op Facebook!