"Hier, zet jij 'm even in elkaar?". Ik zie de stagiaire Diergeneeskunde met een vertwijfelde blik kijken naar het stuk plastic wat ik haar net heb overhandigd. Zojuist heb ik bij een kater met een urinewegblokkade een urinekatheter geplaatst. Om te voorkomen dat hij 'm er weer uittrekt als hij bijgekomen is uit zijn narcose, moet hij een kap om.
Maar zo'n kap in elkaar zetten is heus nog niet zo makkelijk. In eerste instantie lijkt het bedrieglijk eenvoudig, maar als je aan de slag gaat valt het nog behoorlijk tegen. Een IKEA bouwpakket is er niets bij. En dan heb ik het nog niet eens over de tegenstrijdige opvattingen of de geribbelde kant aan de binnen of buitenzijde moet... (Aan de buitenkant als je het mij vraagt).
Na vijf minuten kijk ik weer op naar studente Diergeneeskunde. Een slimme meid die me vast en zeker alle ins en outs van het renine-angiotensine-aldosteron-systeem en het Frank-Starling mechanisme kan vertellen, maar ondertussen staat ze nog steeds gefrustreerd met het stuk plastic te worstelen.
Ik moet een beetje glimlachen en besluit haar uit haar lijden te verlossen. "Kom maar hier, dan leg ik het je wel even uit".
Oh wat heerlijk herkenbaar: veel kennis (ik weet ook wat van het RAAS, applaus!), maar zoiets lulligs in elkaar zetten (vooral als er iemand meekijkt), nope.
BeantwoordenVerwijderenDe moeilijkheidsgraad was voor mijn leerkracht destijds rede om hem op te nemens in de praktijkles #paraveterinair
BeantwoordenVerwijderenHeel begrijpelijk & slim van je docent!
VerwijderenToevallig heb ik vandaag ook zelf weer staan worstelen met zo'n ding....