Tijdens een nascholingsdag stond ik te praten met een Vlaamse dierenarts en het gesprek kwam op de verschillen tussen diergeneeskunde in Nederland en België. Toen hij vertelde dat veel Belgische dierenartsen zonder paraveterinairen of assistentes werken, viel mijn mond open. "Maar wie houdt dan de boze katten vast bij het bloedprikken? Wie verzorgt de dieren in de opname? Wie neemt de telefoon op?" vroeg ik vol verbazing.
Want ik zal er niet om liegen, stiekem kan ik echt niet zonder paraveterinairen. Tuurlijk, in de dienst red ik me heus wel in mijn eentje, maar er zijn een hoop redenen waarom ik blij ben dat ze er zijn. (Ik weet dat er ook mannelijke paraveterinairen zijn, maar omdat het overgrote deel vrouwelijk is, heb ik in dit artikel even de vrouwelijke vorm aangehouden')
Ze voorkomen dat je wordt opgegeten
Woeste katten, Chihuahua's met klapperende kaakjes of die niet zo gezellig Rottweiler. Het leven van een dierenarts is zeker niet zonder risico's. Maar gelukkig zijn daar de heldhaftige assistentes die -al dan niet gewapend met beschermende handschoenen- er voor zorgen dat ik nog al mijn tien vingers heb.
Ze zijn de koninginnen van het coördineren
"Als Ron nou even jouw afspraken overneemt dan kan jij de röntgenfoto's van die hond met melkkliertumoren maken, zodat Constance die meteen kan gaan opereren als ze terug is van die thuis-euthanasie. En vergeet je niet mevrouw van der Laan nog even terug te bellen en die twee urine-sedimentjes te bekijken?"
Ze laten zich niet afschrikken door bloed, ontlasting of pus
Ze blijven stoïcijns doorkletsen als jij dat enorme abces openmaakt en de pus in golven over de tafel stroomt. Doen gewoon rustig een stapje opzij als je tijdens een operatie per ongeluk een slagadertje raakt en het bloed precies richting hun gezicht spuit. En poetsen geduldig de wachtkamer voor de vijfde keer die dag schoon als er weer eens een diarree-epidemie heerst.
Ze lijken over telepathische gaven te beschikken
Zou je het lab even willen bellen waar de uitslag van Bobbie de Vries blijft?
- Al gedaan!
Oh, ik moet nog röntgenfoto's doorsturen naar de specialist.
- Zijn al verstuurd!
We krijgen straks nog die plaskater, wil jij alvast alle spullen klaarleggen?
- Staan al kaar!
Ze laten zich niet van hun stuk brengen door onaardige mensen
Eigenaren die boos worden omdat ze niet 'zomaar' een antibiotica kuurtje kunnen ophalen. Mensen die een tirade tegen hen houden over de kosten terwijl ze er zelf geen enkele invloed op hebben. Eigenaren die om onduidelijke redenen verwachten dat ze een voorkeursbehandeling krijgen. Ze staan ze allemaal vriendelijk en geduldig te woord.
Ze doen net dat stapje extra voor de patiënten in de opname
Die kat waarvan je je afvraagt waarom hij niet eet terwijl er niets afwijkends te vinden is. Die krijgen zij met lieve woordjes, engelengeduld, en een dikke portie 'tender, love and care' toch zover dat hij een paar hapjes eet. Voor die zieke puppy maken ze een extra kruikje en ze zorgen ervoor dat de kat na zijn pootamputatie het comfortabelste mandje krijgt.
Maar ze zorgen ook heel goed voor de dierenartsen
Als de vrijdag-chaos weer eens is losgebroken en je niet kan herinneren wanneer je voor het laatst iets gegeten of gedronken hebt, krijg je opeens een kop thee toegeschoven. Mét een scheutje koud water erin, zodat je 'm direct op kan drinken. En wanneer je licht in je hoofd begint te raken omdat door een spoedgeval de lunch er totaal bij ingeschoten is, toveren ze uit hun geheime voorraad wat koekjes tevoorschijn om je nog even op de been te houden.
Kortom, ik kan niet zonder ze!
Als Vlaming zijnde kan ik dit bevestigen. Toen er bij mij kat bloed geprikt moest worden was ik degene die haar vast moest houden, was ik degene die dus ook bloed op mijn hand en trui kreeg, en was ik degene die daarna "druk moest houden" :)
BeantwoordenVerwijderenEn als er in de oortjes gewroet moest worden met een oorstokje of zo dan kreeg je dus allerlei instructies omdat je de kat niet stevig genoeg vastgeklemd had ... Krijg ik altijd zo'n schuldgevoel van, of heb ik schrik dat de kat extra pijn heeft/het langer duurt dan nodig omdat ik te soft ben.
Wij staan ook altijd in om de kat in en uit het kooitje te krijgen, en ik heb dus altijd schrik dat ik haar dan pijn doe...
Raar he, onze landen liggen zo dicht bij elkaar maar dat er dan toch zulke grote verschillen zijn.
VerwijderenHoewel ik in de dienst ook soms aan eigenaren moet vragen om mij te helpen hoor.