"Mique, kun je nú even komen?" Assistente Brenda steekt haar hoofd om de deur van mijn spreekkamer. De bezorgde toon in haar stem zorgt ervoor dat ik me excuseer bij de eigenaar en direct naar achteren verdwijn.
Daar tref ik Brenda aan, zorgelijk kijkend naar een kartonnen doos. "Hij ademt nog!" zegt ze geschrokken. Normaal vind ik dat een bijzonder geruststellende mededeling maar in dit geval liggen de zaken anders.
Deze ochtend werd ik gebeld door een vrouw wiens kat 's nachts overleden was. Ze had geen mogelijkheid om de kat te begraven en crematie zag ze ook niet zitten. Ik bood haar aan dat ze de kat naar de praktijk kon brengen zodat wij het vervoer naar destructie zouden regelen.
De kat werd keurig in een afgesloten kartonnen doos bij ons afgegeven. Maar de kat is niet dood. Hij ligt roerloos in de doos maar heeft een duidelijk zichtbare ademhaling. Hoe kan dit de eigenaar niet opgevallen zijn? De vrouw is geen klant van onze praktijk, haar achterhalen is dus geen optie. Ik besluit de kat te euthanaseren, hij is toch al op sterven na dood.
Terwijl ik de injectie geef ben ik blij dat de vrouw haar kat niet zelf heeft begraven. Het idee dat hij levend onder de grond was gegaan doet me huiveren.,,
Ooooooow aaaaaah wat zielig.....
BeantwoordenVerwijderen